27/ مــــــــهر

به نام او که یگانه است و بس 

امروز دانشگاه رفتم ، ماشین بردم با یکی از دوستای دوران کارشناسی

تو مسیر 45 دقیقه ای کلی باهم صحبت کردیم از ملاک های ازدواج 

و  دوستای قدیمی ، تا برنامه های آینده و ........

بعد از مدت ها برا روحیم خوب بود ..... دانشگاه هم دعوت داشتم 

جلسه دفاع یکی از آقایون هم کلاسی  سالن کنفرانس تکمیل 

شد اساتید داور و مشاور و راهنماهم تشریف فرما شدن 

من رو میگی داشتم از استرس دیونه میشدم کلا از بچگی 

از صحبت کردن تو جمع واهمه ای نداشتم تو دوران مدرسه و دانشگاه 

هم همیشه پایه ثابت کارهای گروهی و کنفرانس بودم  ولی جلسه ی

دفااااع بود سخته خووو  خلاصه جلسه شروع شد و توضیح اقای

همکلاسی از یه طرف سوال پیچ کردن داوران محترم همانا

بعد اتمام ارایه از طرف اقای همکلاسی پذاریی شدیم 

و همه رفتند و ما چند تا از بچه ها موندیم تا رای داوران رو بدونیم 

17/85 خیلی لوسید اخه چرا 18 ندادید بهش 

باز هم پذیرایی ویژه شدیم و البته من ودو نفر از دوستام هم 

برای ناهار دعوت شدیم . که من قبول نکردم 

بنده خدا خیلی اصرار کرد ولی من بنا به دلایلی نرفنم 

(کاملا پسر متشخص و محترمیه و خیلی متینه گفتم سوتفاهم پیش نیاد )

بعدش یه سر رفتم پیش استاد راهنما و اینا ....

قرار بعد از دهه ی اول محرم به شرط حیات برم مشهد

البته هدیه روز دانشجو سال گذشت است که به سه نفر 

از بچه های ارشد از طرف دانشگاه داده شد 

مهم ترین خبرای امروز بود 

دیشب نفس بهم قول داد باهم امروز مفصل حرف میزنیم 

که ........ اعصابم بهم ریخت بد قولی عذابم میده 

همیــــــــــن ..........